Οι κορεατικές σειρές αποτέλεσαν και εξακολουθούν να αποτελούν μια καλή αφετηρία για τη γνωριμία των Ελλήνων με τον κορεατικό πολιτισμό σε όλες τις εκφάνσεις του. Σήμερα βλέποντας σκηνές από αγαπημένα στο κοινό δράματα θα έρθουμε σε μια πρώτη επαφή με την κορεατική ποίηση και λογοτεχνία. Tρία κείμενα , τρεις διαφορετικές ιστορίες. Tα δημιουργήματα αυτά σπάνε το φράγμα των γλώσσας και μπορούν να μιλήσουν στην καρδιά του καθενός από εμάς καθώς ξυπνούν συναισθήματα που είναι εγγενή, καθολικά και αναφέρονται σε οικουμενικές αξίες.
Όπως λέει και ο Έλληνας ποιητής Γιώργης Παυλόπουλος: "Η Ποίηση είναι μια πόρτα ανοιχτή. Πολλοί κοιτάζουν μέσα χωρίς να βλέπουν τίποτα και προσπερνούνε. ‘Όμως μερικοί κάτι βλέπουν, το μάτι τους αρπάζει κάτι και μαγεμένοι πηγαίνουνε να μπουν." Ελάτε να διασχίσουμε μαζί αυτή την πόρτα και να ανακαλύψουμε τον κόσμο της κορεατικής λογοτεχνίας!
1. Drama: Romance is a bonus book
Poet: Na Tae Ju
Ο ποιητής Na Tae Joo γεννήθηκε το Μάρτιο του 1945 και αποτελεί στην Κορέα έναν από τους αγαπημένους ποιητές του 21ου αιώνα. Έχει κερδίσει πλήθος λογοτεχνικών βραβείων Τα ποιήματα του έχουν κάνει την εμφάνιση τους σε αρκετές τηλεοπτικές σειρές και μάλιστα ο ηθοποιός Lee Jong Suk έχει συνεργαστεί με τον ποιητή εκδίδοντας ένα βιβλίο και dvd αφιερωμένο στα ποιήματα του. Το παρακάτω ποίημα φέρει τον τίτλο "Αστέρι"
<별>
우리는 한 사람씩 우주공간을 흐르는 별이다.
머언 하늘길을 떠돌다 길을 잘못 들어여기 이렇게 와 있는 별들이다.
아니다, 우리는 오래 전부터 그리워하고 소망했기에
여기 이렇게 한자리에서 만나게 된 별들이다.
Ο καθένας από εμάς είναι ένα αστέρι που κυλά στο σύμπαν
Αστέρια που έχασαν το δρόμο τους και κατέληξαν εδώ
αφού περιπλανήθηκαν στα αέναα μονοπάτια του ουρανού.
Όχι δεν είναι αλήθεια.
Είμαστε αστέρια που κατέληξαν να συναντηθούν ακριβώς εδώ αυτή τη στιγμή
Γιατί έλειπε ο ένας στον άλλον, γιατί λαχταρούσαμε ο ένας τον άλλον εδώ και πολύ καιρό.
그러니 너와 나는 기적의 별들이 아닐 수 없다.
하늘길 가는 별들은 다만 반짝일 뿐 서러운 마음
외로운 마음을 가지지 않는 별들이다.
Για αυτό εσύ και εγώ δεν μπορούμε παρά να είμαστε θαυμαστά αστέρια
Τα αστέρια που ταξιδεύουν στον ουρανό μόνο λαμπυρίζουν
Είναι αστέρια που ποτέ δεν είχαν λυπημένη ή μοναχική καρδιά.
그러나 우리는 순간순간 외로워하고 서러워할 줄아는 별들이다.
안타까워할 줄도 아는 별들이다.
그러니 우리가 얼마나 사랑스런 별들이겠는가?
Ωστόσο εμείς είμαστε αστέρια που κατά καιρούς νιώθουμε λυπημένοι και μόνοι
Αστέρια που ξέρουν πως να νιώσουν τύψεις
Και για αυτό πόσο αξιαγάπητα αστέρια είμαστε;
2. Drama: The King- Eternal Monarch
Poet: Kim So Wol
Ο ποιητής Kim So Wol θεωρείται από τους πιο σημαντικούς ποιητές της σύγχρονης ποίησης της Κορέας. Γεννήθηκε το 1902 και πέθανε το 1934 σε ηλικία μόλις 32 ετών. Το παρακάτω ποίημα ανήκει στην ποιοτική συλλογή "Αζαλέες" (진달래꽃) που του χάρισε κιόλας τη δημοφιλία του. Ο τίτλος του ποιήματος στα κορεάτικα είναι (초혼) που σημαίνει επίκληση των νεκρών και αναφέρεται σε ένα παλιό έθιμο όταν το αγαπημένο πρόσωπο κάποιου έφευγε από τη ζωή και φώναζε το όνομά του τρεις φορές κοιτάζοντας προς το βορρά.
산산이 부서진 이름이여!
허공 중(虛空中)에 헤어진 이름이여!
불러도 주인(主人) 없는 이름이여!
부르다가 내가 죽을 이름이여!
Ω διαλυμένο όνομα!
Όνομα που χωρίστηκε στον αέρα
Όνομα που όσο και να φωνάζω είναι χωρίς ιδιοκτήτη
Όνομα που θα φωνάζω πεθαίνοντας
심중(心中)에 남아 있는 말 한 마디는
끝끝내 마저 하지 못하였구나.
사랑하던 그 사람이여!
사랑하던 그 사람이여!
Οι λέξεις που έμειναν στην καρδιά μου
Τελικά δεν κατάφερα να τις εκφράσω ποτέ
Ο άνθρωπος που αγάπησα!
Ο άνθρωπος που αγάπησα!
붉은 해는 서산(西山) 마루에 걸리었다.
사슴의 무리도 슬피 운다.
떨어져 나가 앉은 산(山) 위에서
나는 그대의 이름을 부르노라.
Ο πορφυρός ήλιος κρέμεται από τη δυτική βουνοκορφή
To κοπάδι των ελαφιών κλαίει λυπηρά
Στο βουνό που έκατσα καταρρέοντας
Φωνάζω το όνομά σου
설움에 겹도록 부르노라.
설움에 겹도록 부르노라.
부르는 소리는 비껴 가지만
하늘과 땅 사이가 너무 넓구나.
Φωνάζω το όνομα σου μέχρι να μην αντέχω τη θλίψη
Φωνάζω το όνομα σου μέχρι να μην αντέχω τη θλίψη
Ο ήχος της φωνής που καλεί ταξιδεύει μακριά
Μα ο ουρανός και η γη απέχουν τόσο πολύ μεταξύ τους.
선 채로 이 자리에 돌이 되어도
부르다가 내가 죽을 이름이여!
사랑하던 그 사람이여!
사랑하던 그 사람이여!
Ακόμα και αν μετατραπώ σε πέτρα μένοντας εδώ
Όνομα που θα φωνάζω πεθαίνοντας
Ο άνθρωπος που αγάπησα!
Ο άνθρωπος που αγάπησα!
3. Drama: Bride of the Water God
Author: Choi Kap Su
우리는 어떻게 만났을까요? 어느 날 나비 한 마리가 꽃잎처럼 날아들어 작은 떨림을 만들었는데우리는 어떻게 만나 여기까지 왔을까요 당신의 사랑과 나의 사랑이 겹쳤던 봄날의 모퉁이돌연한 기적. 거리를 걷다 슬그머니 잡았던 손 전봇대 아래 민들레가 환하게 흔들리던 시간
우리는 어떻게 여기까지 먼 시간을 지나올 수 있었을까요. 사랑을 지나와 사랑에 당도할 수 있었던 것일까요. 사랑 앞에서 우연이라는 건 없다고 믿게 됐어요. 한 사랑을 위해 우주는 나비 한 마리의 날갯짓까지 계산한다고 믿게 됐어요. 기적 같은 필연, 내가 당신 앞에 설 수 있었던 걸 한낱 우연으로 돌리긴 싫었던 거죠.
그러니까 제가 할 수 있는 일은 최선을 다해 당신을 사랑하는 거죠.
Πώς γνωριστήκαμε; Μια μέρα μια πεταλούδα πετάρισε σαν πέταλο λουλουδιού τρέμοντας. Πώς συναντηθήκαμε και φτάσαμε ως εδώ; Μια ανοιξιάτικη μέρα στη γωνιά του δρόμου όπου η αγάπη σου έπεσε πάνω στην αγάπη μου, ένα ξαφνικό θαύμα. Το χέρι που άγγιξα απαλά περπατώντας στον δρόμο τη στιγμή που η πικραλίδα λικνίστηκε λαμπερά κάτω από τον ηλεκτρικό στύλο.
Πως καταφέραμε να φτάσουμε ως εδώ, τόσο μακριά; Ήταν δυνατό περνώντας την αγάπη να φτάσουμε στην αγάπη; Έρχομαι να πιστέψω πως δεν υπάρχουν συμπτώσεις στην αγάπη. Έρχομαι να πιστέψω πως για χάρη μιας αγάπης το σύμπαν υπολογίζει ακόμα και το χτύπημα των φτερών μιας πεταλούδας. Ένα αναπόφευκτο θαύμα. Υποθέτω πως δεν ήθελα να πιστέψω πως γνωριστήκαμε εξαιτίας μιας απλής σύμπτωσης.
Έτσι το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να σε αγαπήσω.
Πηγές:
https://artsandculture.google.com/exhibit/kim-sowol-a-beloved-poet-of-korea/SgIyz51WJsIHJg
https://blog.daum.net/poem1/10937
https://m.post.naver.com/viewer/postView.nhn?volumeNo=18144451&memberNo=19760810
https://www.goodreads.com/book/show/54202792
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου